Kerst met Our Choice

Op zaterdag 24 december 2016 om 20.00 verzorgden het koor en de tekstgroep van Our Choice de eucharistieviering met een héél bijzondere boodschap.

"Heb uw naaste lief zoals uzelf"

Je naaste liefhebben is algemeen geaccepteerd maar van jezelf houden is een stuk lastiger! Hoe doe je dat?
Jezelf een klopje op de schouder geven, een aai over de bol?
In onze eerste lezing werd dat een stuk duidelijker.

Hieronder vindt u deze eerste lezing samen met enkele andere teksten uit de viering

Openingswoord

Heb uw naaste lief zoals uzelf.
Deze woorden, of woorden van gelijke strekking, vinden we in het evangelie van Marcus, van Mattheus, in het boek Romeinen, in het boek Leviticus, en in een aantal andere boeken.
Lief zijn voor anderen, ja dat zijn we wel. Voor onze kinderen, onze ouders, een zieke buurman of vrouw. Dat valt allemaal in de categorie "Heb uw naaste lief'.
Die boodschap hebben we op allerlei manieren meegekregen en dat maakt ons sociale mensen.
Iemand die zich inzet voor zijn of haar omgeving, dichtbij of ver weg, daar is niets op tegen.
Sterker nog, dat is goed en belangrijk.
Maar hoe zit het met dat tweede stukje van die Bijbel tekst: "zoals jezelf'?
Je naaste liefhebben is algemeen geaccepteerd, maar van jezelf houden is een stuk lastiger, zo blijkt.
En hoe moet je dat vertalen, dat "jezelf liefhebben"?
Jezelf helpen als je ziek bent? Of jezelf wat geld toestoppen als het financieel een keer wat minder gaat?
Misschien dat de eerste lezing een tipje van de sluier kan oplichten.

Eerste Lezing: Boodschap van een engel

Op een druilerige dag loop ik binnen bij een nogal duister winkeltje. De man achter de toonbank besteedt geen aandacht aan mij. lk snuffel rond. Allerlei spulletjes en opvallend veel beeldjes, schilderijtjes en kaarten van engelachtige wezentjes. Ik koop twee dingetjes voor Kerst. Voor mezelf. Want dit jaar is er voor het eerst niemand om voor mij een kerstcadeautje te kopen. Net gescheiden zie ik als een berg tegen de feestdagen op.
Niet echt de vrolijkste aanschaf ooit...

De winkelier valt nogal uit de toon in dit engelachtige winkeltje. Het is een bonk van een man. Je zou hem eerder in een smoezelige overall onder de gootsteen verwachten, dan achter een toonbank die volstaat met frêle wezentjes met vleugeltjes. Hij kijkt niet op als hij de kerstlichtjes en de kaarsen van mij aanpakt, maar begint ze rustig in te pakken.
lk probeer hem te stoppen. "U hoeft het niet in te pakken hoor."
Geconcentreerd werkt hij verder. Vouwt het gekleurde papiertje zorgvuldig om, en plakt het met aandacht vast.
Dan begint hij aan het volgende pakketje. lk denk dat hij mij niet goed gehoord heeft, en zeg het nog een keer. "U hoeft het niet in te pakken, want het is voor mezelf."

Dan komen zijn handen even tot rust. Hij legt de schaar neer, waarmee hij net een vrolijke krul stand te maken in de lange uiteinden van een strikje dat op het papier zit.
Dan kijkt hij mij aan. Niet zomaar even, maar echt alsof hij recht in mijn ziel kijkt. Dan zegt hij rustig: "Als je dit voor iemand anders zou kopen, zou je het heel normaal vinden dat ik mijn best doe om het er leuk uit te laten zien. Waarom zou ik het wel inpakken voor iemand die ik niet ken, en niet voor jou." Dan pakt hij zijn schaar weer op en gaat rustig verder met zijn krul.

Ik sta doodstil. Moet even heel hard slikken. Zijn woorden resoneren diep van binnen en raken aan een heel essentieel gevoel. Hoog tijd om eens rneer van mezelf te gaan houden. Ik neem de twee pakjes in ontvangst, maar loop eigenlijk met drie cadeautjes naar buiten. En de derde is de mooiste: een boodschap van een engel in een onwaarschijnlijke gedaante.

Slotgebed

Kerstmis is meer dan een kind in de stal.
Het is het begin van een mensenleven
dat in het teken stond van bewogenheid.
Bewogen voor zieken en armen.
Kerstmis is meer dan een feest.
Het is een oproep om ook vandaag
het leven van die mens van lang geleden te leven.